«Няма ўжо ніякіх сіл назіраць за тым, што творыць гэты чалавек 26 гадоў»

Крык душы 45-гадовай настаўніцы.

Пра гэта распавяла ex-press.by 45-гадовая настаўніца Таццяна з Барысава:

— У «выбарах» удзел прыму абавязкова, бо няма ўжо ніякіх сіл назіраць за тым, што творыць гэты чалавек 26 гадоў. Мне здаецца, што ўсё адбываецца, як ў казцы пра Джэльсаміна. Трэба пакласці гэтаму канец! Упершыню мы сям'ёй за яго прагаласавалі і вельмі потым пашкадавалі. Хацелася паверыць у яго абяцанні і ў тое, што ён іх выканае.

Старнонніцай існуючай ўлады быць не магу і не хачу. Эканамічны курс? Гэта нішчэнства краіны эканамічным курсам назваць не магу. Беларусь з працягнутай рукой — гэта абраза нашаму працавітаму народу.

Мяняць трэба спачатку самаго кіраўніка. Гэта павінен стаць чалавек культурны і адукаваны, які будзе тварам і гонарам краіны і саміх беларусаў.Тое, што льецца з экранаў, ніхто іншы сабе не дазваляе. Абразы, пагрозы, падман — як ў артхаўсным кіно.

Для мяне «выбары» — магчымасць ўнесці свой голас за перамены да стабільнасці, упэўненасці, што мне і маім дзецям і ўнукам пашанціць усе ж такі жыць ў краіне, адкуль не трэба збягаць на заробкі, каб пракарміцца і пракарміць сваю сям'ю, дзе мы б свабодна маглі выказвацца аб тым, што хочам змяніць, не хвалявацца, што заўтра не будзе дзе жыць і чым аплаціць камуналку, не калаціцца за кожную капейку.

Агітацыя быць павінна. Сустрэчы з людзьмі, размовы. Мы ж павінны паслухаць, падумаць, прааналізаваць тое, што бачым і чуем, і хто і якімі метадамі вядзе барацьбу.