Каронавірус закрануў большасць клубаў вышэйшай лігі

Да чаго вядзе такі футбол?

Калі вы будзеце чытаць гэтыя радкі, нехта з беларускіх футбалістаў, магчыма, адчуе сябе блага. У яго падвысіцца тэмпература, ён звернецца да медыкаў свайго клубу, а тыя… Толькі развядуць рукі, дый адправяць хлопца ў вымушаную самаізаляцыю, папярэдне выпісаўшы яму квіток на важную працэдуру.

Справа вядомая — тэст на «карону». Каб чаго не выйшла — «кавіду» ці пнеўманіі. І каб чэмпіянат Беларусі — самы адчайны ў свеце — працягваўся надалей. На радасць простых заўзятараў і вышэйстаячых інстанцый. І на злосць пандэміі, якую ў нашых юдолях бачылі ў труне ў белых тапках ды ўвогуле ўжо даўно перамаглі.

Але ж каронавірус не пытае дазволу на распаўсюд. І ў той час, калі статыстыка захворванняў у краіне імкліва паляпшаецца, у беларускім футболе сітуацыя застаецца складанай і непрадказальнай.

Пра рашучую перамогу над зламысным вірусам Лукашэнка ў чарговы раз абвясціў 2 ліпеня. На наступны дзень брэсцкае «Дынама» выйшла гуляць супраць «Смалявічаў», і выявілася, што ў складзе чэмпіёна краіны не хапае цэлай групы вядучых футбалістаў — Сяргея Ігнатовіча, Дзяніса Лапцева, Аляксандра Наёка, Яўгена Хачэрыдзі, Рамана Юзэпчука, Усевалада Садоўскага.. Праз гэта перамагчы берасцейцы не змаглі (3:3), але і тое было толькі кветачкамі. Ужо праз пару дзён журналісты паведамілі, што ў клубе-чэмпіёне з працоўнага рытму выбіліся аж 16 чалавек — уключаючы абслуговы персанал і самага зорнага гульца каманды Арцёма Мілеўскага. Той, зрэшты, і сам адрапартаваў у Іnstаgram: маўляў, сыходжу ў двухтыднёвую ізаляцыю. І хаця пра канкрэтныя дыягназы ў Брэсце афіцыйных звестак не было, неафіцыйныя сведчылі красамоўна — COVID-19, пнеўманія, падазрэнні на «карону».

Зразумела, што ідылічную ліпеньскую карціну ў беларускім чэмпіянаце гэтая гісторыя сапсавала. У футбольнай федэрацыі не засталося іншага выйсця, акрамя як перанесці бліжэйшыя матчы «Дынама» на больш познія і бяспечныя тэрміны.

Цяпер самы час — лічыць і маніторыць. Берасцейцы — далёка не першы клуб, які пацярпеў ад каронавіруса. Загінайце пальцы.

Яшчэ ў траўні цень пандэміі навіс над «Мінскам». У цэнтры ўвагі апынуўся ўкраінскі абаронца Яўген Чагавец, якога паклалі ў шпіталь. Каманду распусцілі, гульцоў адправілі на каранцін, матчы перанеслі. Праз тыдзень-другі ў званы білі ўжо ў Жодзіне. Там вірус напаткаў брамніка Уладзіміра Бушму, паўабаронцу Міхаіла Афанасьева, трэнера Сяргея Зяневіча, а ў дадатак ад калектыву ізалявалі яшчэ двух футбалістаў — Максіма Бардачова і Андрэя Хачатурана.

Далей без падрабязнасцяў — толькі праз коску. За мінулыя месяцы каронавірусная сімптаматыка была зафіксавана ў цэлым шэрагу каманд вышэйшай лігі: «Іслач» і «Нёман», «Гарадзея» і «Энергетык», «Віцебск» і «Смалявічы».

Усяго, атрымліваецца, прама ці ўскосна інфекцыя закранула дзевяць каманд — больш за палову элітнага дывізіёну. Мінула гэтая зараза адпаведна сем каманд — барысаўскі БАТЭ, салігорскі «Шахцёр», мінскае «Дынама», «Слуцк», мазырскую «Славію», брэсцкі «Рух» і «Белшыну» з Бабруйску.

Якія з таго высновы? Іх некалькі, і ўсе прамежкавыя. Па-першае, нягледзячы на бягучыя трывогі, панічныя настроі ў беларускім футбольным соцыуме пакуль не дамінуюць. Размовы пра прыпыненне чэмпіянату гучаць сцішана — ужо таму, што ў Еўропе, пасядзеўшы на каранціне, таксама пачалі гуляць у футбол. Па-другое, любыя пераможныя рэляцыі цяпер рабіць заўчасна. Выпадак з Брэстам паказвае, што ўспышка каронавіруса можа ўзнікнуць дзе заўгодна і калі заўгодна. І па-трэцяе — галоўнае — якімі б трыумфальнымі ні былі заявы афіцыйных кіруючых асоб, у заўтрашні дзень усё роўна трэба глядзець з асцярогай.

Чаму? А таму, што згуляна пакуль толькі палова футбольнага сезону. Наперадзе — самае цікавае і адказнае. У прыватнасці, еўракубкі. І тое, што ўмоўны БАТЭ яшчэ ад вірусу не пацярпеў — толькі нагода да дадатковай пільнасці. Бо, калі ўявіць, што ў Барысаве напярэдадні старту ў Лізе Еўропы распачнецца масавы каранцін… Ці ў Салігорску станоўчыя тэсты здадуць вядучыя гульцы — а назаўтра камандзе праводзіць міжнародныя матчы… У гэтым разе мы пачуем вельмі шмат новых — і даволі рэзкіх — словаў пра сваё бесклапотнае стаўленне да каронавіруснай пагрозы.

Але і гэта яшчэ не ўсё. На пачатку кастрычніка зборная Беларусі прыме ўдзел у плэй-оф Чэмпіянату Еўропы. Каманду чакае лёсавырашальны матч з грузінамі ў Тбілісі, ад выніку якога будзе залежаць перспектыва гістарычнага ўдзелу ў фінальнай частцы EURO. Хочацца верыць, што на той момант эпідэміялагічная сітуацыя ў Беларусі цалкам нармалізуецца і пра каронавірус мы будзем успамінаць хіба што з лагоднай усмешкай. Аднак ці дасць хто гарантыю, што пандэмія не вернецца да нас восенню — хай нават толькі выпадковым рэцыдывам? І не ўдарыць па гульцах зборнай, якой трэба ляцець у Грузію мацнейшым складам — інакш там лавіць няма чаго…

Таму, хто б што ні гаварыў з высокіх трыбунаў, нічога яшчэ не зразумела ў процістаянні беларускага футбола каронавіруснай інфекцыі. Пасярод лета мы фіксуем хісткую раўнавагу, і не болей. Дзе-нідзе на «кавід» ужо перахварэлі, дзе-нідзе працягваюць удала засцерагацца. Але да фінальнага свістка ў гэтым дзіўным матчы — у гэтай рулетцы, дзе на коне чалавечае здароўе, — яшчэ далёка.

Сяргей Кайко, «Новы час»