Журналіст Віталь Цыганкоў – пра аналогіі з пачаткам 90-х.
– Мне прыйшла ў галаву адна аналогія – яна, можа, не ідэальна дакладная, але даволі прыгожая, – піша журналіст Віталь Цыганкоў. – У 1990-91 гг. заставалася даволі шмат людзей, якія захоўвалі свае грошы ў «Сберкассе», то бок у тагачасным адзіным дзяржаўным Ашчадбанку.
Калі для большасьці (нармальных) людзей было відавочна, да чаго ўсё ідзе, калі ўжо пачыналася інфляцыя, калі зьявіўся дэфіцыт усяго, (нармальным) людзям стала зразумела, што грошы трэба ў нешта канвертаваць – у прасы, джынсы, тэлевізары, карціны, аўтамабілі, кватэры, у каго на што хапала.
Але заставаліся ўпартыя вернікі ў савецкую справядлівую ўладу, якія лічылі, што дзяржава пра ўсё паклапоціцца, і пакідалі свае заробленыя гадамі тысячы ў Ашчадбанку.
Потым, у 1992-м, усе гэтыя грошы проста спаліліся, ні ў якой постсавецкай краіне грамадзяне за іх не атрымалі адэкватную кампэнсацыю (а менш за ўсё ў Беларусі, дарэчы).
Дык вось людзі, якія сёньня працуюць у Беларусі ў сілавых і ўладных структурах, нагадваюць мне тых неразумных савецкіх укладчыкаў.