Известные беларусы рассказали, что для них значит День Воли.
25 марта беларусы отметят 105-ю годовщину провозглашения Беларусской Народной Республики. Telegram-канал «Баста!» спросил известных беларусов, что для них значит эта дата:
Александр Молчанов (беларусский доброволец):
— День Воли — это память о провозглашении БНР, одного из этапов становления беларусской гопсударственности.
Об этом важно помнить и для того, чтобы понимать, что тогда советская Московия боролась против идеи беларусской независимости, сейчас путинская Московия пытается уничтожить беларусскую гопсударственность, загнав в угол беларусского диктатора.
Нужно понимать, что исторически враг беларусов на востоке.
Яўген Дудкін, прадстаўнік партыі БХД:
— Сёння вельмі важна тое, што тая барацьба, якая адбывалася за ідэалы БНР — яна паказвае, што ёсць пэўныя вынікі.
Андрусь Цянюта, актывiст:
— 25 сакавіка — гэта галоўнае свята ў беларускім календары. Гадавіна абвяшчэння БНР. Гадавіна аднаўлення незалежнасці Беларусі пасля шматгадовага расейскага прыгнёту.
Шлі часы, свет змяняўся, але ворагі беларускай незалежнасці засталіся ўсе тыя ж.
Зараз гэты дзень найбольш актуальны, бо тысячы беларусаў сядзяць у турмах, а краіна знаходзіцца пад пагрозай страты незалежнасці. Гэта дзень барацьбы беларускага народа за сваю краіну. Гэта дзень гонару! Таму важна пра яго памятаць.
Алесь Лапко, сузаснавальнiк Беларускага моладзевага хабу:
— Дзень Волі важны для беларусаў, бо з'яўляецца згадкай пра тое, што мы не ўчора апынуліся на гэтай зямлі, што нашыя продкі змагаліся за волю, свабоду і незалежную дзяржаву, што гэтыя каштоўнасці з намі здаўна і мы іх прытрымліваемся. Яшчэ гэты дзень і яго святкаванне павінна падштурхоўваць да нацыянальнай рэфлексіі.
Чаму так сталася, што 105 гадоў таму была аб'яўленая незалежнасць Беларусі, а па сёння пытанне суверэнітэту і яго важнасці для народа, застаецца адкрытым. Я лічу, што Дзень Волі — гэта свята таксама пра сучаснасць, а не толькі пра гісторыю.
Организатор акций солидарности беларусов Варшавы Валерий Слепухин:
— Мы бы остались частью Московитской империи, как «cеверо-западный край», или потерянной частью Великого Княжества Литовского, или «восточными кресами» Польши.
Всему миру мы заявили, что мы часть истории, народ, который имеет свою культуру, язык, историю и свои границы.
Сейчас важно подчеркивать самостоятельность и независимость, чтить день рождения своей нации.
Именно по годам независимости можно будет судить, как развивается нация, через какие трудности она проходит для своего становления. Смотреть и видеть, как нация (ребенок) учиться постигать мир и быть его частью. Это заложено в нашей крови. Жыве Беларусь!