«Якім судом яны судзілі, такім і іх асудзяць»

Хто ўцячэ ад юрыдычнага пакарання — патрапіць пад ганебны гістарычны трыбунал.

Надоечы ўсіх узрушыла навіна пра чарговую дзею рэжыму ў стылі абсурду, пiша чытач сайту Charter97 з Маладзечна.

Лукашысцкая пракуратура прызнала экстрэмісцкімі два вершы 19-га стагоддзя, якія прыпісваюцца Вінцэнту Дуніну-Марцінкевічу – «Плынуць вятры» і «Гутарка старога дзеда». У творах крытыкуецца расейскі царызм за рэпрэсіўную палітыку ў дачыненні да палякаў і беларусаў.

«Гутарка старога дзеда», як я памятаю, згадвалася ў падручніку беларускай літаратуры яшчэ савецкага часу. А ў праграме мы праходзілі славутую камедыю «Пінская шляхта» – гэта ўсцяж пародыя на тагачасны суд. Ну дык чым не нагода забараніць (за непавагу да судовых органаў)?

У школьнай праграме таксама вывучалі творчасць Алаізы Пашкевіч, у тым ліку верш «Хрэст на свабоду», у якім такія радкі:

З той пары Масква, Варшава,

Рыга, Вільня, Бак, Лібава,

Беларусь, Літва, Расея

Гоняць вон цара зладзея!

Народ чуе голас з неба,

Што больш цара не патрэба!

Ну дык гэта ж заклік да скасавання існага дзяржаўнага ладу!

Альбо «Мужык» Якуба Коласа з школьнае чытанкі:

Я — мужык, а гонар маю,

Гнуся, але да пары.

Я маўчу, маўчу, трываю,

Але скора загукаю:

«Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!»

Відавочна, што Канстанцін Міцкевіч заклікае да ўзброенага паўстання!

Або прыгадаем Купалаву «Маю веру»:

Не веру купленым прарокам,

Што з казальніц за грошы лгуць

І сочаць прагавітым вокам,

Скуль больш чырвонцаў ім нясуць.

Гэта ж патыхае дыскрэдытацыяй РПЦ, можна кваліфікаваць як «распальванне рэлігійнай варожасці».

І Максім Багдановіч дарма хаваецца за маскай лірыка. А ягоная «Пагоня» – што гэта, як не прапаганда «пратэставай сымболікі»!?

Толькі адна закаклюка – як жа пакараць класікаў-экстрэмістаў? І гэта прадугледжана, бо цяперака паводле лукашысцкіх законаў можна судзіць нават нябожчыкаў. Позвы можна нават даслаць ім на клады: Купалу з Коласам – на Вайсковыя могілкі ў Менску, Цётцы – у Стары Двор пад Лідай, Дуніну-Марцінкевічы – у Люцінку пад Валожынам, ну а Максіму – у Ялту. Калі ж памерлыя экстрэмісты не адгукнуцца, ільга зладзіць выязныя пасяджэнні «самага справядлівага ў свеце суда» адразу на могільніках. Мяркую, найбольш ахвотна служкі тутэйшай Феміды выправяцца судзіць Багдановіча – на паўднёвы бераг акупаванага Крыма.

Не ўлічваюць толькі Лукашэнка і ягоныя памагатыя, што якім судом яны судзілі, такім і іх асудзяць. Хто ўцячэ ад юрыдычнага пакарання, патрапіць канечне на іншы — ганебны для — іх гістарычны трыбунал, пра які пісаў Купала: «А суд гісторыі цяжкі!..»