Рэвалюцыя 2020 году не толькі запомніўся як нешта велічнае.
Выданне «Салідарнасць» абмеркавала са старшым даследчыкам Цэнтра новых ідэй Генадзем Коршунавым, як змяніліся за 2022 год беларусы і краіна.
Значная частка беларускага грамадства ўнутры краіны, зазначае Генадзь Коршунаў, вымушана перайшла на «партызанскі» рэжым:
— Чымьсці гэта нагадвае дысідэнцкі рух, які быў у Савецкім Саюзе, калі ты мусіш прыхоўваць тое, што ты думаеш, што ствараеш і пішаш. Тым не менш, гэты рух, кропкай адліку якога застаецца 2020 год, даволі магутны.
Мы рабілі даследаванне па калектыўнай траўме грамадства, і адзін з яго вынікаў — тое, што 2020-ы застаецца жывым у эмоцыях і ў памяці людзей.
Для мяне было здзіўленнем, што 2020 год не толькі запомніўся як нешта велічнае, але і што ў ім няма расчараванняў. Людзі кажуць: паўтарылі б тое, што было, і нават былі б больш актыўныя; бачаць гераічныя сэнсы тых падзей. Гэта вельмі моцная штука, якая захоўвае патэнцыял нацыянальнага самавызначэння.
У гэтым сэнсе, думаю, старонка не перагорнутая і наўрад ці перавернецца, прынамсі для тых, хто прымаў удзел у пратэстах ці ім спачуваў.
Праявы гэтага мы бачым дасюль, асабліва ў партызанскім супраціве — згадаем «рэйкавых партызан», якія супраціўляліся прыходу расейскіх войскаў. Дый зараз, якімі б ні былі рэпрэсіі і які б невымерны ціск не рабілі ўлады, інфармацыя аб тым, што робяць расейцы, паступае прынамсі ў маніторынгавыя групы.
Таму хацелася б вельмі падзякаваць тым, хто застаецца ў Беларусі, хто захоўвае сябе і знаходзіць сілы супраціўляцца рэжыму.